ماهتاب

چهارشنبه، خرداد ۱۳، ۱۳۸۳

احمدعلی از من نخواه اینجا بیام و چیز بنویسم. چون خیلی زود اینجا هم مثل گروههایی که سابق بر این داشتبم تبدیل به یه محیط خصوصی برای بعضی ها میشه. دیگه فقط اون چند نفرن که از اون محیط لذت می برن. یعنی اصلا چرا بعضیها دوست دارن که سریع هر جیزی رو خصوصی کنن. میدونی این بچه ها اصلا جنبه خیلی چیزا رو ندارن. بعد تازه فکر میکنن که چه جمع با حالی درست کردن. فکر میکنن که بقیه افراد هم از اون جمع لذت می برن. توی اون جمع فقط اون دو سه نفرن که برای هم حرف میزنن، بقیه باهم حرف میزنن. میدونی مشکل ماها چیه؟ ما خیلی کم برای هم حرف می زنیم ما همیشه فقط با هم حرف میزنیم.
در اجاقی - طمع شعله نمی بندم - خردک شرری هست هنوز؟
امضا
نامحفوظ