دوشنبه، آبان ۱۱، ۱۳۸۳

یه واقعیتی هست که بعضی ها بهش می خندن البته خنده هم داره.
یه روز سه نفر شامل یه ژاپنی، یه چینی و یه ایرونی تصمیم می گیرن باهم برن چیتگر به صرف افطار!
بعد شروع می کنن راجع به خودشون صحبت کردن. اول ژاپنی می گه تو کشور من %10 آدما باهوشن و %90 عادی چینی می پرسه پس چه جوری اینقدر پیشرفت کردین؟ جواب می ده چون اون %10 باهوش افراد عادی رو مدیریت می کنن.
چینی میگه تو کشور ما آدم باهوش نداریم. ایرونی می پرسه پس چی کار می کنین؟ جواب می ده: اینقدر آدم سر هرکاری می ذاریم تا مطمئن شیم کافیه.
ایرونی می گه تو مملکت من %90 آدما باهوشن و %10 عادی. اون دوتای دیگه می گن پس چرا عقب موندین؟ جواب می ده چون اون ده درصد بقیه رو مدیریت می کنن.
اما واقعیت چیز دیگریست.
واقعیت اینه که اون نود درصد همه شون همدیگه رو می خوان مدیریت کنن. گله گوسفند ایران کم و چوپون زیاده. خب آشپز که دوتا شد آش یا شور می شه یا بی نمک. هر کس دو کلاس ام بی ای خونده یا نخونده فکر می کنه مدیره و شاید واقعا تو ژاپن مدیر باشه ولی تو ایران باید نقش گوسفند رو بازی کنه.

<$BlogItemCommentCount$> Comments:

At <$BlogCommentDateTime$>, <$BlogCommentAuthor$> said...

<$BlogCommentBody$>

<$BlogCommentDeleteIcon$>

<$BlogItemCreate$>

<< Home

عکسها:
غبار گذشته بر پنجره فردا Š

www.flickr.com
My Odeo Podcast

بایگانی کل


اینجا اسمش لینکدونی ه


2004-2006 Maahtaab ©

Template borrowed from Geir Landr? with minor changes