دوشنبه، دی ۱۴، ۱۳۸۳

سلام
*****
در مورد بحث اخیر یک نکته هست که باید بگویم. در واقع کمی مغلطه صورت گرفته است.
ما انسانها در بر آوردن نیازهایمان مجبور هستیم. اما در برگزیدن نحوه برآوردن آن نیاز، مختار و آزاد هستیم. مثلا همه ما مجبور( البته شاید شما هم مثل من از به کار بردن کلمه مجبور خوشتان نیاید، ولی من برای اینکه دوستک و علی را گله مند نکنم چنین نوشتم.) هستیم که شبها بخوابیم، مجبور هستیم که غذا بخوریم و .....
اما من به عنوان یک انسان هر وقت احساس کنم که این جبر طبیعی( که به علت ناتوانی های جسمی و روحی بر من عارض شده) دارد تبدیل به یک جبر مصنوعی ( که بر اساس قراردادها و هنجار ها بر من تحمیل می شود) می شود، نوعی انزجار و خشم نسبت به آن اجبار در من پدید می آید و باعث می شود که دلم بخواهد تلاش کنم تا از خود را از قسمت مصنوعی آن برهانم.
غذا خوردن در سلف هم از همین گونه است. من هیچگاه نمی توانم خود را از قید غذا خوردن برهانم اما می توانم به جای تسلیم در برابر اجبار های مصنوعی، نوع، محل و ساعتی را که در آن غذا می خورم خودم انتخاب کنم.

*****

حسین پارسا

<$BlogItemCommentCount$> Comments:

At <$BlogCommentDateTime$>, <$BlogCommentAuthor$> said...

<$BlogCommentBody$>

<$BlogCommentDeleteIcon$>

<$BlogItemCreate$>

<< Home

عکسها:
غبار گذشته بر پنجره فردا Š

www.flickr.com
My Odeo Podcast

بایگانی کل


اینجا اسمش لینکدونی ه


2004-2006 Maahtaab ©

Template borrowed from Geir Landr? with minor changes