ماهتاب

دوشنبه، خرداد ۰۸، ۱۳۸۵

ما یه معلم تاریخ دوست داشتنی تو اون مدرسه داشتیم که جز اون معدود آدمهای دوست داشتنی مدرسه بود (کنار کاظم زاده و سلیمانی و ابراهیمی) به اسم آقای امینی....
یه عادت باحالی که داشت چون می فهمید که بچه ها چندان خوششون نمی اد از درس و نمی خواست به زور هم چیزی حالی بچه ها کنه، کلاس رو زود سر و ته اش جمع می کرد و بچه ها رو آزاد می ذاشت... هر کسی هم دوست داشت می رفت جلوی کلاس می شست باهاش صحبت می کرد و خلاصه خصوصی درس می داد... روزنامه جامعه رو یادمه من از اون جلوی کلاس نشستن ها شناختم... می شست صحبت می کرد، نقد می کرد و تاریخ درس می داد...

یه دوره هم قرار شد کلاس ایسم شناسی بذاریم تو مدرسه که خوب پایه درس دادن بود ولی... نوری بزرگ رو که می شناسن همه دیگه؟

خلاصه بعدا ها فهمیدم که به جرم دفاع از نهضت آزادی و زیر سوال بردن نقش کاشانی از مدرسه بیرونش کردن... یه بار هم دیدمش تو کتابفروشی تو پاساز مهتاب مشهد کتاب می فروخت....

حالا همه این ها رو گفتم که بگم این بنده خدا یه زمانی داشت تفسیر می کرد که این حجم جک و تحقیر ترک ها ریشه تو زمانی داره که ترک ها با باقرخان و ستارخان بیشترین پایداری رو تو ایران داشتن و استعمار برای این که بتونه اون ها را ضعیف کنه سعی کرد اول از همه با کمک خود ایرانی ها تحقیرشون کنه.....

تحقیری که بعدا توسط دو رژیم دنبال شده... به هر حال اون ها هم مثل بقیه قوم ها از یک سری حقوق محروم شدن... مثل کارگری که دوستی تعریف می کرد از کارخانه تراکتورسازی تبریز اخراج شده به خاطر این که آگهی تحریم پدرش رو ترکی چاپ کرده تو کارخانه چسبونده... یا این که بچه ها کلا دو تا زبون می خونن... ۷ ساله که می شن و می رن مدرسه تنبیه های متعددی که دنبالشونه اگه ترکی حرف بزنن.... به هر حال نمی شه گفت که لزوما ترک ها کمتر تحقیر شدن... فرقشون تو نحوه نمایش اعتراضشونه.... :)

نمی دونم... به هر حال کل این نوشته به هیچ وجه به معنی خوش امدن از ترک ها نیست.. کلا هم معتقدم دارن بین گودرز و شقایق ارتباط برقرار می کنن... بیشتر یاد اون آقای امینی افتادم و بحث هاش... دوستش داشتم...

پی نوشت: تازه دوستان یادشون هست... آقای امینی هم سبزواری بود :)