شنبه، اسفند ۰۶، ۱۳۸۴

اين هم در ترس از اختگی:

تا کی غم آن خورم که دارم يا نه

وين عمر به خوشدلی گذارم يا نه

پر کن قدح باده که معلومم نيست

کاين دم که فرو برم برآرم يا نه
از تن چو برفت جان پاک من و تو

خشـتی دو نـهند بر مغـاک مـن و تو

و آنــگه برای خشت گــور دگران

در کـالبدی کـشند خـاک من و تو
از تن چو برفت جان پاک من و تو

خشـتی دو نـهند بر مغـاک مـن و تو

و آنــگه برای خشت گــور دگران

در کـالبدی کـشند خـاک من و تو
شيخی به زنی فاحشه گفتا مستی

هر لحظه به دام دگری پــا بستی

گفتا شيخا هر آن چه گويی هستم

آيا تو چنان که می نمايی هستی

پنجشنبه، اسفند ۰۴، ۱۳۸۴

آقا من تازگیا هرچی تو وبلاگم می نویسم میاد رو پست قبلی.

کسی میتونه کمک کنه؟

احمدعلی

شنبه، بهمن ۲۹، ۱۳۸۴

جایزه ادبی صادق هدایت اهدا شد.
دکتر صنعتی هم سخنرانی کرد.
همین

دوستک

چهارشنبه، بهمن ۲۶، ۱۳۸۴

سلام
مطمئنا سلام کپی رایت کسی نیست
میگن پنجشنبه یا جمعه چیتگر یا کوه. آقا ما هم بازی.
میگه ما چرا اینقدر باهم تفاوت داریم؟
میگم کدوم دوتا الکترون رو دیدی که باهم فرق داشته باشن؟ با این حال هیچ دوتایی تو یه اربیتال (یا یه همچی چیزی) با یه اسپین نمی چرخن.
خب ساعت از دو و نیم شب هم گذشته بود.
این هم از این بالاخره یه چیزی نوشتم که اینجا درش تخته نمونه.

دوستک

جمعه، بهمن ۲۱، ۱۳۸۴

سلام
مطمئنا سلام کپی رایت کسی نیست.
یه جایی خوندم که تقاطع خیابون کارگر با خیابون آزادی میشه میدون انقلاب. یعنی کارگر که به آزادی برسه انقلاب می کنه.
ولی به نظر من طرف یه خورده اشتباه کرده. حقیقت اینه که کارگر میره تا به انقلاب (میدون) برسه ولی انقلاب (خیابون) به شرق میره و آزادی (خیابون) به غرب می ره و فقط کارگره که مستقیم میره!

دوستک

چهارشنبه، بهمن ۱۹، ۱۳۸۴

خدایا!
به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده خود را؟

سه‌شنبه، بهمن ۱۸، ۱۳۸۴

سلام
بدون هیچ شک و ریبی سلام کپی رایت هیچ کس نیست.
فقط همین
سلام
*****
سلام قطعا کپی رایت هیچ کس نیست.
*****
دیروز زنگ زدم خونه که بهشون بگم بلیط گرفتم و دارم میام مشهد. محمد باقر که معرف حضور هست، گوشی رو برداشت و پرسید با چی می خوام برم. منم گفتم با قطار. گفت لااقل بلیط مترو می گرفتی که تندتر میره! گفتم که مترو ها تا مشهد نمیان و فقط تو تهران هستند. گفت پس به قطار بگو که با یه سرعتی بیاد که بیشتر از اون خلاف قانونه!!!
*****
این عزا داری های ماه محرم خیلی حس جالبی به آدم می دن. با این که در خرافی و احمقانه بودن نصف بیشترش هیچ تردیدی نیست، حتی تصور اینکه تو ماه محرم بعدی این چیزا رو نبینم، تنم رو می لرزونه.
*****
فقط خدا می دونه که از شورای امنیت چی میاد بیرون. منم موافقم که حمله نظامی بدترین گزینه برای آمریکاست و هر روش دیگه ای که انتخاب بشه، نتیجه اش برای مردم ایران خیلی بدتر از حمله نظامیه. اما نمی تونم بگم حمله بهترین راهه. فکرش رو بکنید: یه جنگ دیگه....
چند روز پیش داشتم به خودم لعنت می فرستادم که چرا درسم رو زودتر تموم نکردم. حالا اگه جنگ شد، من چه جوری ثابت کنم که تا لیسانس فقط به اندازه یه درس سه واحدی فاصله داشتم!!!
*****
ضمنا ما پرت و پلا نشدیم. حتی اگه همه ظواهر این رو داد بزنن. ممکنه دور هم جمع نشیم، یا همه کسایی که پسورد اینجا رو دارن توش ننویسن، اما برام مثل روز روشنه که ما پرت و پلا نشدیم...
*****
مخلص همگی
حسین

دوشنبه، بهمن ۱۷، ۱۳۸۴

سلام
اولا سلام کپی رایت هیچ کس نیست.
همیشه و مخصوصا این روزها که من و خدا باهم قهریم همش وبلاگها رو می گردم بلکه یکی یه چیز جدبد نوشته باشه. حس می کنم خیلی پرت و پلا شدیم. این وبلاگ تنها پیوند ماست. خب برای همین هم اینجا می نویسم. حتی اگر چیزی برای توشتن نداشته باشم.
در مورد مسائل روز باید از شورای امنیت و احمدی نژاد حرف زد. به نظر من بهترین گزینه برای ایران (مردم ایران نه حکومت) حمله نظامیه. مسلما تحریم نه تنها به آخوندها فشاری نمیاره بلکه بهانه خوبی برای سرکوب و بسیج یه عده گاگول در جهت اهداف (توجه کنید که اینجا نمیشه از واژه منافع استفاده کرد. احمدی نژاد احمقتر از اونه که بتونه منافعش رو تشخیص بده) احمدی نژاد و هدایت کنندگانش می ده. درصورتی که حمله نظامی و نه حضور نظامی می تونه به تضعبف جریان احمدی نژاد کمک کنه.
البته باید تا انتخابات خبرگان صبر کرد و نتیجه رو دید.

مخلص شما - دوستک

عکسها:
غبار گذشته بر پنجره فردا Š

www.flickr.com
My Odeo Podcast

بایگانی کل


اینجا اسمش لینکدونی ه


2004-2006 Maahtaab ©

Template borrowed from Geir Landr? with minor changes